De kunst- en cultuursector krijgt structureel 170 miljoen. Dat is niet verkeerd.

‘Het regeerakkoord met 170 miljoen structureel extra voor cultuur en 30 miljoen extra voor media is mooi. Dat het cultuurbudget de bezuinigingsslag van 2011 op deze manier compenseert is ook mooi. Het is overigens mede te danken aan de verenigde krachten van de hele de kunst- en cultuursector dat die overeind is gebleven na de bezuinigingen in 2011. De sector nam eensgezind de goede en hoogstnoodzakelijke stappen om de enorme uitdagingen waar we nu staan aan te pakken.’

Komt de kunstsector met dit regeerakkoord weer op krachten?

‘Het blijft knippen en plakken op dezelfde onderlegger. De aanpak verandert niet; er is geen nieuwe visie, geen nieuwe richting. En dat is gek, want het is nu ruim 10 jaar na de bezuinigingen van 2011 en er is heel veel aan de hand. Mooi is niet voldoende. Herstel is niet voldoende, niet voor de kunst- en cultuursector en niet voor de samenleving.’

Wat is er nog meer nodig?

‘We moeten alle zeilen bijzetten om de grote maatschappelijke opgaven tegemoet te treden: de pandemie, het klimaat, de aanval op de rechtstaat en democratie en de artistieke en academische vrijheid. Het systeem kraakt aan alle kanten. Daarvoor hebben we een nieuw elan nodig en dat vergt nieuwe concepten. Zo zou het ministerie van Algemene Zaken vervangen moeten worden door een ministerie van Cultuur, omdat elke politieke beslissing die we als samenleving nemen altijd ook, of misschien wel juist, een culturele beslissing is. Of het nou om financiën, ruimtelijke ordening, zorg en gezondheid, economie, defensie of migratie gaat.’

Hoe zou zo’n ministerie te werk moeten gaan?

‘Nog steeds is de inzet van deze nieuw aan te treden regering: groei. Dit is niet houdbaar. Mensen kunnen niet worden meegenomen in die groei, de grondstoffen raken op en de restproducten verstikken ons. Een nieuw bestuurselan lost dit niet op. We moeten eerst af van die belachelijk beperkte en beperkende economische definiëring van groei. Het is als opnieuw leren lopen. We moeten aan de bak. Bedenken wat nog niet bestaat of lijkt te kunnen, maar wel nodig is. Anders denken. De creatieve delen van onze hersenen in gang zetten. Iedereen meenemen, met vereende krachten. Om dat overtuigend te kunnen doen zijn kunst en cultuur essentieel. Een ministerie van Cultuur zou de kunst- en cultuursector moeten laten meedenken over maatschappelijke issues. Zonder dat is er geen herstel of toekomst.’