Op 12, 13 en 14 juni staat het Amsterdamse Trippenhuis in het teken van kunst. Drie avonden lang viert de Akademie de kunsten in al zijn vormen. Van muziek, tot  voordrachten, kunstwerken en interviews. “De Akademie van Kunsten bestaat 10 jaar.” vertelt voorzitter Liesbeth Bik. “De Akademie werd in 2014 opgericht als reactie op de enorme bezuinigingen in de kunstwereld. De leden vertegenwoordigen de stem van de kunsten en benadrukken het belang van kunst in de samenleving. Zij worden gekozen uit het hele arsenaal van in Nederland werkende kunstenaars.” 

 

De Akademie wil het debat over de kunst voeren en dingen aan de orde stellen. Bik: “Ik ben trots op de verschillende vormen van programmering bij de Akademie van Kunsten waarmee we belangrijke actuele zaken zoals ongelijkheid, oorlog, racisme, en ruimtelijke ordening vanuit de kunst belichten en agenderen. Als je het over grote maatschappelijke vraagstukken hebt, zoals klimaatproblematiek: kunst gaat het niet oplossen. De mensen moeten het doen. Maar hoe kun je zorgen dat er een kanteling plaatsvindt in de samenleving of in beleid? Dit lukt door mensen en organisaties bij elkaar brengen: door werksessies en debatten te organiseren, publiek te betrekken, en adviezen te maken voor de politiek. En vervolgens door steeds maar weer heel hard te duwen."

 

"Zoals we hebben ervaren, bijvoorbeeld recentelijk met het gezamenlijke briefadvies van de Akademie van Kunsten en De Jonge Akademie. Dat advies is een pleidooi voor samenwerking en experimenteel onderzoek op het snijvlak van kunst en wetenschap. Fantastisch, maar je moet heel hard duwen en blijven duwen voor er gang in komt. Dat resulteert dan wel in een werkconferentie die kunstenaars, wetenschappers en maatschappelijke vertegenwoordigers bij elkaar brengt om in gezamenlijkheid te komen tot een ambitieus nieuw programma dat deze samenwerkingen mogelijk maakt.”

 

De kracht van de Akademie van Kunsten zit in het samenbrengen van de kennis en ervaring haar leden. “Kunst zou wat mij betreft een vanzelfsprekendheid moeten zijn in de samenleving. Onze leden dragen dit uit door middel van hun individuele werk, maar ook door op gezette tijden bij elkaar te komen en te zeggen: dit gaat niet goed in de samenleving en hier gaan we een advies op schrijven, op de trom slaan, we maken een programma, we nodigen die of die uit, we willen die stemmen horen. We gaan er wat aan doen.”

 

Volgens Bik staan de kunsten er op dit moment redelijk voor: “Wat we als samenleving momenteel als culturele ecologie hebben is heel bijzonder. Maar tegelijkertijd staan we er ook niet zo goed voor omdat we de kunsten steeds verder in de verdomhoek zetten of laten zetten. We zouden hier als samenleving niet nonchalant mee moeten omgaan. Pretparken, fanfares, concerten, theaters, musea en boeken verrijken onze samenleving. Daarin moet je blijven investeren: geen geld betekent immers dat je dat laat doodbloeden. En wat je afbreekt komt niet gemakkelijk terug. Het duurt generaties om op te bouwen. Net als met een bombardement. Iets platgooien is in een fractie gebeurd, heropbouwen kost een halve eeuw.”

 

En voor iedereen die zich afvraagt wat de waarde van kunst nu precies is heeft Bik het antwoord: “In een auto kun je rijden, die brengt je ergens heen. Waar brengt kunst je heen? Naar deelname, naar aandacht, naar ongewisse oorden en naar nieuwe inzichten, en nog veel meer. Ik kan eigenlijk wel een encyclopedie aanleggen over waar kunst allemaal goed voor is.